yazmak istediğim çok şey var

bir sitem. (bkz: ama yazamıyorum nedense)

ne kadar yazsan da kelimelerin yetersiz kalır. bazende yazamazsın, söyleyemezsin. dersin ki yazacak çok şeyim var ama yazacak gücüm yok..

işyerinde akla gelen fakat yazılmayıp akşama bekletilen yazıların unutulması veya akla gelmemesinin bir yazar tarafından isyanı da olabilir.

yazdıklarımın şerefini senin şerefsizliğine nasıl sığdırayım

anlayacak biri yoksa yazmak da manasızdır zaten.

ama birine anlatacağım zaman heycanlanıyorum söyleyeceğim şeyler birbirine giriyor ortaya karma karışık bi durum çıkıyor. allahım sen yardım et bana

yazmak istediğim çok şey var da ne yazmaya mecalim kaldı ne de anlamana umudum..

yazmaktan yorulmadım ama bir satır da haberin olsaydı. #ikiyeonkala

mesela mert gibi

fakat susmayı tercih ediyorum. sustukça çoğalıyor yazacaklarim ve dahi haykırışlarım..ve en nihayet gözyaşıyla birlikte hepsi tekrar birikmek üzere süzülecek gözlerimden.

kağıda dökün notunuza dökün kalmasın içinizde

kurbağaya sormuşlar "neden konuşmuyorsun?" kurbağa da demiş ki "çok şey söylerim de ağzım su dolu."

şu hayatta en çok sana vuruldum. en çok sen beni görmedin.

ama yazmaya mecalim yok.

var, var da benim halim yok ne anlatmaya ne yazmaya. anlatacak, yazılacak dert çok da benden yok. kalmadı benden.